کد مطلب:28975 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:102
كسانی كه اموال خود را شب و روز، و نهان و آشكارا انفاق می كنند، پاداش آنان نزد پروردگارشان برای آنان خواهد بود؛ و نه بیمی بر آنان است و نه اندوهگین می شوند. 3140. المعجم الكبیر - به نقل از ابن عبّاس، درباره سخن خداوند عزوجل:«كسانی كه اموال خود را شب و روز، و نهان و آشكارا انفاق می كنند» -:[ این آیه ]درباره علی بن ابی طالب علیه السلام نازل شده است. نزد وی، چهار درهم بود. در شب، یك درهم و در روز، یك درهم، در نهان، یك درهم و در آشكار، درهم دیگری بخشید.[2]. 3141. تفسیر العیاشی - به نقل از ابو اسحاق -:علی بن ابی طالب علیه السلام، تنها چهار درهم، و نه بیشتر، داشت. درهمی در شب و درهمی در روز، درهمی در نهان و درهمی در آشكار، صدقه داد. این خبر به پیامبرصلی الله علیه وآله رسید. فرمود:«ای علی! چه چیزی تو را بر این كار وا داشت؟». علی علیه السلام گفت:دستیابی به وعده خداوند. پس خداوند، آیه:«كسانی كه اموال خود را شب و روز، و نهان و آشكارا انفاق می كنند» را فرو فرستاد.[3]. 3142. تفسیر الفخر الرازی - در تفسیر همین آیه -:درباره شأن نزول آن، چند وجه آمده است: اوّل:هنگامی كه سخن خداوند:«لِلْفُقَرَآءِ الَّذِینَ أُحْصِرُواْ فِی سَبِیلِ اللَّهِ؛[4] [ این صدقات] برای آن [ دسته از] نیازمندانی است كه در راه خدا فرو مانده اند»، نازل شد، عبد الرحمان بن عوف، چند دینار برای اصحاب صُفّه فرستاد و علی علیه السلام، شبانگاهان یك بارِ شتر خرما فرستاد، و دوست داشتنی ترین صدقه ها در نزد خداوند، صدقه وی بود و خداوند، این آیه را فرو فرستاد. پس صدقه شبانگاهان، كامل تر است. دوم:ابن عبّاس گفت كه علی علیه السلام، بیش از چهار درهم نداشت. درهمی در شب و درهمی در روز، درهمی در نهان و درهمی آشكارا صدقه داد. پیامبرصلی الله علیه وآله فرمود:«چه چیزی تو را بر این كار وا داشت؟». گفت:تا آن كه سزاوار آنچه كه پروردگارم وعده داده، باشم. فرمود:«سزاوار آنی» و خداوند، این آیه را فرو فرستاد.[5]. 3143. مناقب آل أبی طالب:ابن عبّاس، سدّی، مجاهد، كلبی، ابو صالح، واحدی، طوسی، ثَعلَبی، طبرسی، ماوردی، قشیری، ثُمالی، نقّاش، فتّال، عبید اللَّه بن حسین و علی بن حرب طایی در تفسیرهایشان آورده اند كه:نزد علی بن ابی طالب علیه السلام، چهار درهم نقره وجود داشت، یكی را در شب، دیگری را در روز، یكی را در نهان و دیگری را آشكارا صدقه داد. آیه:«كسانی كه اموال خود را شب و روز، و نهان و آشكارا انفاق می كنند... » نازل شد كه هر درهم را مال شمرد و بشارت قبولی به وی داد.[6]. ر. ك:ج 9، ص 221 (بخشندگی). شواهد التنزیل:149 - 140/1.
«الَّذِینَ یُنفِقُونَ أَمْوَ لَهُم بِالَّیْلِ وَالنَّهَارِ سِرًّا وَعَلَانِیَةً فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِندَ رَبِّهِمْ وَلَا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلَا هُمْ یَحْزَنُونَ ».[1].